Wiedza | blog ekspercki

Niedawno przedstawialiśmy korzyści dotyczące zastosowania platformy CDE przy pracach dotyczących sprawdzania dokumentacji projektowej. Skupiliśmy się nad opisem tego, jak rozwiązania cyfrowe usprawniają proces weryfikacji rysunków. W dzisiejszym artykule chcielibyśmy pokazać, jakie informacje możemy uwzględnić podczas pracy z dokumentacją i jakie są zalety tego „dodatkowego” wysiłku.

Sprawdzone rozwiązania- czyli jak to wygląda zazwyczaj

Standardowe raporty tworzone w edytorach tekstowych najczęściej zawierają podstawowe informacje pozwalające na identyfikację problemu. W większości przypadków są to dane takie jak: liczba porządkowa, opis uwagi i nr rysunku, do którego uwaga się odnosi. Jest to oczywiście poprawna informacja z punktu widzenia celu- ustalone informacje dotrą do odbiorcy. Samo założenie dotyczące wykorzystania danych jest względnie proste:

1. Początek procesu: odbiorca informacji czyta dane- opis uwagi oraz nr rysunku,
2. Szuka rysunku, szuka rysunku, czasami w przypadku pracy z dokumentacją drukowaną……dalej szuka rysunku- jest!!!
3. Następnie na podstawie opisu szuka kontekstu na rysunku- stara się zlokalizować czego dotyczył opis problemu,
4. Jeżeli uwaga jest opisana zwięźle i zawiera informację np. o osiach (wiąże się to z dłuższym czasem opisywania uwag), to uda się odnaleźć kontekst, jeżeli jednak nie ma szczegółów, odnalezienie opisywanej sytuacji na rysunku zajmuje sporo czasu,
5. Koniec procesu: zapoznaliśmy się w pełni z informacją, możemy przetworzyć wiedzę i ją odpowiednio zaadresować.

Sytuacja komplikuje się znacznie w momencie, kiedy odbiorcą raportu/ informacji jest więcej niż jedna osoba, uwag jest dużo i są one wnoszone przez różne osoby pracujące nad dokumentacją (mogą się powielać) lub co gorsza- trzeba podzielić uwagi na branże, a następnie wysłać wybrane fragmenty całego opracowania osobom, które mogą problem rozwiązać. Innymi słowy relatywnie trudno jest sprawnie skorzystać z informacji, które są zawarte w raporcie.

Jak można inaczej