Wiedza | blog ekspercki

Projekty budowlane (traktowane jako dostarczenie gotowego produktu w postaci obiektu budowlanego) są w większości zarządzane w sposób tradycyjny zgodnie z modelem kaskadowym (ang. waterfall). Przechodzą przez różne etapy (nie należy mylić z procesami) począwszy od etapu koncepcji, poprzez projektowanie, realizację, użytkowanie aż do rozbiórki lub przebudowy. W ramach poszczególnych etapów projektu zachodzą różne procesy. W przypadku niektórych procesów lepiej sprawdza się model zarządzania zwinnego (ang. #agile)- jak np. w procesie prac koncepcyjnych, czy  opracowania dokumentacji projektowej, kiedy zbieramy wstępne wymagania od Sponsora projektu i poprzez kolejne iteracje fragmentów koncepcji przybliżamy ostateczny kształt przedsięwzięcia budowlanego. Udział podejścia zwinnego w projektach budowlanych zyskuje ostatnio na znaczeniu i coraz częściej mówi się o potrzebie zmiany podejścia do zarządzania projektami budowlanymi na model hybrydowy- połączenie podejścia tradycyjnego oraz zwinnego. Na taki stan rzeczy ma wpływ szereg różnych czynników, między innymi:

– zmieniające się i ewoluujące w trakcie trwania projektów wymagania inwestorów i zakres projektu (ang. scope),

– czynniki zewnętrzne- dynamiczne i zmienne otoczenie rynkowe,

– możliwości pozyskania finansowania projektu i związane z tym ograniczenia,

– duże ryzyko i niepewność projektów budowlanych ze względu na relatywnie długi czas trwania.

W procesach planistycznych projektów funkcjonuje nawet koncepcja #rollingwaveplanning– planowania detalicznego w krótszej perspektywie czasowej oraz markowania zakresów do zaplanowania (ang. #planningpackage) w horyzoncie czasowym dłuższym niż kilka miesięcy. Po szczegóły dotyczące takiej koncepcji odsyłamy do linku (https://project-management-knowledge.com/definitions/r/rolling-wave-planning/).

Model hybrydowy projektu to pewnego rodzaju połączenie podejścia zwinnego i tradycyjnego. Oznacza to, że część procesów jest realizowana w sposób tradycyjny, inne zaś w sposób zwinny. Takie połączenie pozwala na wykorzystanie najlepszych aspektów obydwu technik i zoptymalizowanie projektów technik zarządzania.   

Zmienność projektów budowlanych została zauważona i uwzględniona w nowelizacji ustawy Prawo Budowlane. Nowelizacja ogranicza zakres projektu budowlanego dla którego uzyskuje się pozwolenie na budowę i przenosi ciężar prac projektowych i planistycznych na wykonywany później (często równolegle do realizacji prac) projekt techniczny. Ustawodawca zauważył, że ustalanie dużej ilości konkretnych rozwiązań technicznych na relatywnie wczesnym etapie inwestycji prowadzi do konieczności uzyskiwania pozwoleń zamiennych (wydłuża i zwiększa ilość procedur administracyjnych). Takie rozwiązanie posiada wady oraz zalety, z jednej strony pozwala inwestorom na późniejsze uszczegółowienie projektów, wprowadzanie zmian w większym zakresie w trakcie realizacji prac budowlanych i jednocześnie pozostawia większą elastyczność w działaniu. Z drugiej strony powoduje zwiększenie nakładu pracy w trakcie realizacji prac budowlanych, w krótszym czasie zachodzi więcej procesów, więcej informacji jest wytwarzanych i wymienianych w krótszym czasie- zmienia się dynamika prowadzenia projektów.